ساده

ساده میخندم..

ساده می گریم..

ساده می گذرم..

بلند می خندم و به هر سازی میرقصم..

نه اینکه دل خوشم !

نه اینکه شادم و از هفت دولت آزاد !

مدت طولانی شکستمم.. زمین خوردمم..

سختی دیدمم..گریه کردمم و حالا..

برای " زنده ماندن " خودم را به " کوچه ی علی چپ " زده ام..!

روحم بزرگ نیست ! دردم عمیق است..

می خندم که جای زخم هایم را نبینی...