چند تکه ارزو

      کاش وقتی زندگی فرصت دهد                          گاهی از پروانه ها یاری کنیم  

      کاش وقتی اسمان بارانی است                       اززلال چشمهایش تر شویم  

      کاش بخشی از زندگی خویش را                     وقسمت قسمت کردن ستادی کنیم 

       کاش وقتی چشمایی ابری اند                        به خود ائیم سپس کاری کنیم 

        از  نگاه    زرد  گلدان هایمان                          کاش بارغبت پر ستادی کنیم           

        کاش شب وقتی تنها میشویم                        با خدا یا سها خلوت کنیم                

        کاش باحرفی که چندانسبز نیست                  قلبهای نقره ای را نشکنیم   

         کاش وقتی ارزویی می کنیم                        از دل شفاف مان هم رد شود   

                                          مریم حیدر زاده

ازدست رفته

   این چه دنیای است میان من وتو 

                                                شاید ازجنس نگاه است جهان من وتو  

رشک عالم شده اغوش من قامت تو 

                                                 خون به پاخواسته این تیرو کمان من وتو 

توان گوشه غربت ومن این گوشه خراب 

                                                   این بلاچیست که افتاده به جان من وتو 

گرچه از جنس جهانی متفاوت شده ایم 

                                                   باز دنیای عجیبی است میان من وتو 

این شعرو تقدیم میکنم به اونی که یک اتفاق باعث شد از هم جدا بشیم

شعر من

اری 

اغاز دوست داشتن است 

              گرچه پایان راه نا پیداست  

                             من به پایان دگر نیندیشم 

                                          چون همین دوست داشتن 

                                                                        زیباست!

نماد رنگها

قرمز=نماد قدرت 

ابی=نماداعتماد 

زرد=نماد تفکر مثبت

نارنجی=نمادشکوه وعظمت 

سبز=نمادارامش 

ارغوانی=نماداشرافیت 

قهوه ای=نمادسادگی 

خاکستری=نمادابهام 

سفید=نماد پاکی 

سیاه=نمادمرگ

تک بیتی کردی

نه مست شراونه گیج بنگم                               ارادوریگت فرودلتنگم 

نه مست شرابم نه شوتم                                برای دوریت خیلی دلتنگم

فلسفه زندگی

*وقتی نگاه می کردم از گل به خار رسیدم 

باخود گفتم پروردگارا چه فلسفه ای است 

دراین همسایگی چه حکمتی است ودر این بیگانگی بایک مشت خاطره های خوب وبد، 

مگه میشه تاابد زندگی کرد*

سلام

سلام 

حال همه ما خوب است وملالی نیست جز گمشدن گاه به گاه خیالی دور که مردم به ان شادمانی بی سبب میگویند* 

بااین حال اگر عمری باقی ماند طوری از کنار زندگی میگذرم که نه زانوی اهوی بی جفت بلرزد ونه این دل ناماندگار بی درمان! 

راستی خبرت دهم که من هیجده ساله خواهم شدفردا را به فال نیک میگرم. 

اگر خانه ماامدی دستمالی سفید،پاکتی سیگار،وگزیده شعر فروغ بیاور.اینجا احتمال گریستن ما بسیار است. 

می دانم که هوای انجا هوای باز نیامدن است! 

نامه ام باید کوتاه باشد.بی حرفی از الهام وائینه. 

پس از نو برایت مینویسم حال همه ما خوب است ام تو باور نکن...!