عشق چیست؟

عشق چیست؟ 

انان که دوستش ندارند انرا مسئولیت می نامند. 

انان که به بازی اش می گیرند انرا بازیچه می نامند. 

انان که فاقدش هستند انرا رویا می نامند. 

انان که درکش میکنند انرا سرنوشت می نامند. 

ومن.من انرا(تو)می نامم.

گفتگو با خدا<قسمت۲>

بیاموزند  

فقط چند ثانیه طول میکشد تازخم های عمیقی در قلب انها که دوستشان داریم ایجاد کنیم اما سالها طول میکشد تا این زخم هارا التیام بخشیم. 

بیاموزند ثروتمند کسی نیست که بیشترین هارا دارد کسی است که به کمترینها راضی است. 

بیاموزند ادمهایی هستند که انها را دوست دارند 

فقط نمیدانند چگونه احساساتشان را نشان دهند. 

بیاموزند دونفر می توانند باهم به یک نقطه نگاه کنند وان رامتفاوت ببینند. 

بیاموزند کافی نیست انها فقط دیگران راببخشند بلکه انها باید خود را نیز ببخشند. 

من با خضوع گفتم:ازشما بخاطر این گفتوگو متشکرم. 

ایا چیز دیگری هست  که دوست دارید فرزندانتان بدانند؟ 

خداوند لبخند زد وگفت :فقط بدانند من اینجاهستم<همیشه>

گفتگو با خدا

دررویاهایم دیدم با خدا گفتگو میکنم. 

خداپرسید پس تومیخواهی بامن گفت وگو کنی؟ 

من در پاسخ گفتم اگر وقت دارید.خدا خندید: 

وقت من بینهایت است. 

درذهنت چیست که میخواهی ازمن بپرسی؟ 

پرسیدم:چه چیز از بشر شما را سخت متعجب میکند؟ 

خدا پاسخ داد:کودکی شان.این که انها ازکودکی شان خسته میشوند وعجله دارند بزرگ شوند 

وبعداز مدت ها ارزو میکنند که کودک باشند. 

اینکه انها سلامتی خودرا ازدست میدهند تا پول بدست اورند 

وبعدپولشان را از دست میدهند تا دوباره سلامتی خودرا بدست اورند. 

اینکه با اضطراب به اینده می نگرند وحال را فراموش میکنند 

وبنابراین نه در حال زندگی میکنند و نه در اینده. 

اینکه انها به گونه ای زندگی میکنند که گویی هرگز نمی میرند. 

وبه گونه ای می میرند که گویی هرگز زندگی نکرده اند. 

دستهای خدا دستانم را گرفت.برای مدتی سکوت کردیم ودوباره من پرسیدم: 

به عنوان یک پدر می خواهی فرزندانت کدام درسهای زندگی را بیاموزند؟ 

او گفت:بیاموزندکه انها نمی توانند کسی را وادر کنند که عاشقشان باشند 

همه ی کاری  که انها میتوانند بکنند این است که اجازه بدهند که خودشان دوست داشته باشند. 

بیاموزند که درست نیست که خودشان را با دیگران مقایسه کنند. 

ادامه دارد....

مجنون و لیلا

یک شبی مجنون  نمازش   را    شکست                  بی وضو در کوچه لیلا نشست 

عشق ان شب مست مستش کرده بود                   فارغ غاز جام الستش کرده بود 

سجده ای زد برلب درگاه او                                     پر ز لیلا شد دل پر اه او 

گفت:یارب از جه خوارم کرده ای                              برصلیب عشق دارم کرده ای 

جام لیلا را به دستم داده ای                                    وندر این بازی شکستم داده ای  

نشتر عشقش به جانم می زنی                              دردم از لیلاست انم میزنی  

خسته ام زین عشق دل خونم نکن                           من که مجنونم تو مجنونم نکن 

مرد این بازیچه دیگر نیستم                                      این تو لیلای تو من نیستم  

گفت:ای دیوانه لیلایت منم                                        در رگ پیدا و پنهانت منم  

سالها با جور لیلا ساختی                                         من کنارت بودمو نشناختی 

عشق لیلا در دلت انداختم                                        صد قمار عشق یکجا باختم 

کردمت اواره صحرا نشد                                           گفتم عاقل میشوی اما نشد 

سوختم در حسرت یاربت                                          غیر لیلا بر نیامد از لبت   

روزو شب اورا صدا کردی ولی                                   دیدمت امشب با منی گفتم بلی 

مطمئن بودم به من سر میزنی                                در حریم خانه ام در میزنی  

حال این لیلا خوارت کرده بود                                    درس عشقش بی قرارت کرده بود 

مرد راهش باش  تاشاهت کنم                                 صد چو لیلا کشته راهت کنم 

سلامی دوباره

سلام  

سلامی که فراسوی گرمایش جهانم را سراسر  گرفته وازغصه های زمانه کاسته خواستم دوباره یادت کنم به نامی از او و جوابی ازتو مدتی نبودم  زیرا غرق در زندگی ام شده بودم ولی بدان فراموشت نکرده بودم .بازگشتم زیرا عجیب حال وهوای خانه دل ابری و غمگین از دورییت بود

تقدیم به همه کسانی که حرمت عشق را نگه داشتند

اینه پرسیدکه چرا دیر کرده است؟ 

نکند دل دیگری اورا اسیر کرده است
 گفتم او فقط اسیر من است دقایقی چند تاخیر کرده است. 

خندید به سادگیم اینه وگفت احساس تو را زنجیر کرده است. 

گفتم از عشق من چنین مگو. 

گفت خوابی سالهاست که دیر کرده است. 

دراینه به خود نگاه میکنم عشق تو عجب مرا پیر کرده است . 

راست گفت اینه که منتظر نباش او برای همیشه دیر کرده است.

مرگ<سروده خودم>

اگر مردم مرا در تابوت سیاهی بگذارید تاریکتر از سیاهی شب باشد. 

چشمانم را باز بگذارید تا همه بدانند  چشم به راهش بودم. 

دستانم را با ز بگذارید تا همه بدانند به انچه خواستم نریسدم . 

تکه یخی بر مزارم بگذارید تا جای محبوبم بگرید . 

ومرا نیز از یاد ببرید تا شومی سرنوشتم باعث تلخی لحظاتتان نشود . 

می دانم که مرگم بهتر از بودنم است چرا که شوم  بخت بودم  . 

چون عشق را نه اموختم نه فهمیدم نه درک کردم بلکه فقط ان را در چشمان دیگران دیدم. 

صحبتم بسیار  است ودلم پر خون اما افسوس که دیگر مجالی برای گفتن ندارم. 

نفس در سینه اضافه می ایدو میرود و،وقت رفتن است . 

فرشته مرگ به سویم می اید. 

راستی گفته هایم را فراموش نکنید.